
Ο ορεινός όγκος της Πάρνηθας καθορίστηκε ως τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, την εποχή της δικτατορίας. Η απόφαση όριζε δε, ως ορεινό όγκο της Πάρνηθας, την εκτός σχεδίου περιοχή των τότε δήμων Ασπροπύργου, Άνω Λιοσίων, Αχαρνών, Αυλώνος και των κοινοτήτων Φυλής, Πολυδενδρίου, Μαλακάσας και Αγίου Στεφάνου. Σήμερα μετά τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, υπάρχουν οι δήμοι Ασπροπύργου, Αχαρνών, Φυλής, Ωρωπίων και Διονύσου.
Ο Δήμαρχος Φυλής τόνισε ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ της λειτουργίας των ορεινών όγκων και των πόλεων που βρίσκονται εφαπτόμενες σε αυτούς ενώ σημείωσε ότι η κήρυξη του ορεινού όγκου, με τον τρόπο που έγινε, άφησε έξω ουσιαστικά την τοπική αυτοδιοίκηση. Ξεκαθάρισε δε, ότι αν δεν αλλάξουν σημεία του Συντάγματος, δεν θα υπάρξει ανάπτυξη της Πάρνηθας και η περιοχή θα ξαναζήσει εφιαλτικές στιγμές.
Με αφορμή, εξάλλου, την θλιβερή επέτειο από την καταστροφή της Πάρνηθας, ο κ. Μπουραίμης ανέφερε αποσπάσματα της ομιλίας του στον, τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σημερινό πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, όταν είχε επισκεφθεί τη Φυλή. Επανέλαβε ότι για τους κατοίκους των γύρω περιοχών, το βουνό δεν αποτελεί τόπο αναψυχής και εκδρομής του Σαββατοκύριακου αλλά, «το σπίτι μας, η ψυχή μας, η ταυτότητά μας. Στις ρίζες του βουνού έχουμε μεγαλώσει, έχουμε μάθει να το ζούμε, να το αγαπάμε, να το προστατεύουμε. Για εμάς το δάσος δεν είναι ένας περιφραγμένος χώρος, είναι η ζωή μας, γι΄ αυτό και κανείς από εμάς όταν συνέβη η μεγάλη καταστροφή, δεν πήγε να φυτέψει δεντράκια από μόνος του. Κανείς από εμάς δεν ψάχνει τρόπους να καθησυχάσει τη συνείδησή του…».
Επιπλέον, ο δήμαρχος Φυλής χαρακτήρισε λάθος το γεγονός ότι το δάσος αποκόπηκε από την παραγωγική διαδικασία, κατά την οποία οι κάτοικοι το προστάτευαν, κάτι που θα σήμαινε αυτόματα και την ανάπτυξη των γύρω περιοχών. «Στο προεδρικό διάταγμα πουθενά δεν αναφέρεται η τοπική αυτοδιοίκηση και δεν συμμετέχει σε καμία απόφαση. Αποφασίζουν για τον ορεινό όγκο, είτε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, του οποίου η έδρα είναι στο κέντρο της Αθήνας και το οποίο δεν έχει καν την ευθιξία να έχει εδώ ένα παράρτημα. Και βέβαια, αποφασίζει η εκτελεστική επιτροπή του Οργανισμού της Αθήνας, δηλαδή κάποιοι άνθρωποι που είτε έχουν επηρεαστεί από εικόνες Αμαζονίου, είτε είναι αποκλεισμένοι από την παραγωγική σχέση που πρέπει να έχουν οι πόλεις που βρίσκονται δίπλα σε ορεινούς όγκους» υπογράμμισε και κατέληξε:
«Ο στόχος είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να το δημιουργήσουμε προκαλώντας νέα νομοθετήματα. Με το σημερινό νομοθετικό υπόβαθρο που υπάρχει στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Αττική, δεν μπορεί να υπάρχει καμία μορφή ανάπτυξης δίπλα από τους ορεινούς όγκους και σε σχέση με τους ορεινούς όγκους».