Ένα υπέροχο κείμενο ενάντια στα στερεότυπα που υπάρχουν για τις Αχαρνές

Λένε ότι η αλήθεια κρύβεται στην απλότητα κι έτσι ακριβώς αισθάνθηκα διαβάζοντας το σχόλιο ενός νέου παιδιού από τις Αχαρνές, του Πάνου Γκολέμη, σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με τον “ρατσισμό” και τον “σνομπισμό” που υφίσταται η πόλη από τους άλλους, όσους δεν κατοικούν σε αυτήν και περιορίζονται στα στερεότυπα που την χαρακτηρίζουν εδώ και χρόνια.

Χωρίς ανούσιες περικοκλάδες και σ΄ένα κείμενο λίγων γραμμών ο Πάνος περιέγραψε με τον πιο γλαφυρό τρόπο την αντιμετώπιση που τυγχάνει αυτή η λαϊκή πόλη παρόλο που έχει να προσφέρει ενδιαφέροντα πράγματα στους επισκέπτες της . Ένα κείμενο νεανικής ελπίδας και ορμής για την πόλη που αναμφισβήτητα αγαπά.

Διαβάστε το κείμενο του Πάνου Γκολέμη

“Ένα μήνυμα από την “Άκρη της πόλης”. Δεν τρώμε ανθρώπους, δε θα σου σπάσουν το αυτοκίνητο αν έρθεις εδώ, ούτε πουλούν φόρα παρτίδα ναρκωτικά παντού. Δεν σκοτωνόμαστε κάθε μέρα ούτε όλοι θέλουν να σου κλέψουν το ηχοσύστημα. Μια λαϊκή πόλη είμαστε (ίσως και ένα τεράστιο χωριό) με τα καλά και τα κακά της. Μπορεί πολλοί δρόμοι να έχουν λακκούβες και να πλημμυρίζει στις μπόρες, όμως έχει και διαμάντια παιδιά που θυμίζουν το χωριό των Γαλατών.

Μπορεί να ακούγεται σαν τραγούδι του Καζαντζίδη αλλά έχει παιδιά τίμια και εργατικά που έχουν φοιτήσει σε σχολές, που άλλοι από τα καλύτερα ιδιωτικά δεν έχουν δει πως είναι απέξω. Παιδιά που ξέρουν το γείτονα και θα πουν και 10 καλημέρες στο δρόμο. Οικογένειες με παιδιά που τρώνε όλοι μαζί την Κυριακή και στις γιορτές κάνουν γλέντι. Καφενεία με ξεροκέφαλους “θείους” που ξέρουν ο ένας τον άλλο μια ζωή και είναι ακόμα φίλοι παρόλο που έχουν κόψει καλημέρα τόσες φορές για ασήμαντους λόγους.

Μαγαζιά με ωραίες παρέες, κέφι και τα καλύτερα cocktail (να ευλογήσω τα γέννια μου και λίγο). Για αυτούς και άλλους λόγους και ας είμαι ροκ μην με φοβάσαι”.

“Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή την πετυχημένη συναυλία του Πασχάλη στo καφέ-μπαρ Lemonia”