Μητροπολίτης κ. Αθηναγόρας: Βαδίζοντας τη μέση οδό…

Με τη φράση «είμαι ποιμένας όλων», ο Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας έγραψε, μέσα στο καθολικό της Μονής Κλειστών, τους τίτλους τέλους στην πολυσυζητημένη υπόθεση της καθόδου της εικόνας από την Μονή στα Άνω Λιόσια και τη Φυλή. Χρειάστηκε να προηγηθούν λεπτοί χειρισμοί και τήρηση των ευαίσθητων ισορροπιών από τον Σεβασμιώτατο, ο οποίος απέδειξε ότι υπάρχουν δυο τρόποι για να λάμπεις: είτε να αντανακλάς το φως, είτε να το δημιουργείς…

Αν η ανταμοιβή για την εκπλήρωση ενός καθήκοντος, είναι η δυνατότητα να εκπληρώσουμε ένα άλλο, ο Μητροπολίτης κ. Αθηναγόρας έδωσε αυτή τη δυνατότητα στον κόσμο, οριοθετώντας παράλληλα τις γραμμές, μέσα από τις οποίες κανείς δεν δικαιούται να περάσει – ο οποιοσδήποτε.

Όπως της αμφισβήτησης της ανυπολόγιστης προσφοράς των μοναχουσών της Μονής Κλειστών. Έχουν αφιερώσει την πίστη τους στο Θεό και τη ζωή τους σε μια υπέρτατη πίστη: να μεταλαμπαδεύουν το λόγο Του σε έναν τόπο, τον οποίο παρέλαβαν ερημωμένο και, με την βοήθεια ανθρώπων που πιστεύουν πραγματικά και που δεν επιδιώκουν τίποτε ως αντάλλαγμα, τον αναβίωσαν ως τόπο λατρείας και προορισμού.

Αυτήν ακριβώς την προσφορά εξήρε ο Σεβασμιώτατος, ζητώντας επιπλέον σεβασμό στην ανάγκη τους για ησυχία, πνευματικότητα και προσευχή, έννοιες με τις οποίες πορεύονται στο δύσκολο δρόμο που έχουν επιλέξει να αφιερώσουν τη ζωή τους. Αναγνωρίζοντας την ευθύνη και την υποχρέωσή τους να διαφυλάσσουν ιερά κειμήλια.

Παράλληλα, ικανοποιώντας την επιθυμία του ποιμνίου να διατηρηθεί ένα έθιμο δεκάδων χρόνων, προέκρινε μια κοινά αποδεκτή λύση, τοποθέτησε τον εαυτό του στην πρώτη γραμμή και εγγυήθηκε μια διαδικασία με απόλυτο σεβασμό σε όλες τις πλευρές, γνωρίζοντας πως η αίσθηση της υπευθυνότητας, που ελέγχει πάντα ένα άτομο, χάνεται μέσα στα πολλά.

Όπως και έγινε. Για πρώτη φορά, το αντίγραφο της Ιερής Εικόνας παραδόθηκε, με όλες τις τιμές, στους λιτανευτές – γιατί η πίστη δεν χρειάζεται αποδείξεις.

Σε κάθε σταυροδρόμι της πορείας του, από τη Μονή Σαγματά έως την Μητρόπολη Ιλίου, ο κ. Αθηναγόρας λειτουργεί πάντα σαν τον καπετάνιο που έχει καθήκον να αποφύγει ένα ναυάγιο και αναζητά τη χρυσή τομή, αρνούμενος να δεχθεί ότι η αλήθεια μοιάζει με το νερό που παίρνει το σχήμα του δοχείου που το περιέχει.

Συναινετικός, ήπιων τόνων αλλά και αποφασιστικός αποδεικνύει με τις πράξεις του, την υπομονή και τον προσανατολισμό του, ότι η ισχυρή προσωπικότητά του δεν είναι το αποτέλεσμα των περιστάσεών του αλλά το άθροισμα των επιλογών και των αποφάσεών του…