Βοήθεια από γονείς για βάψιμο αίθουσας σχολείου στο Ζεφύρι ζήτησε ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου

Δεν αμφιβάλλει κανείς για την προσφορά του συμπαθέστατου, κατά τα άλλα, Ηλία Κοκκίνη στην κοινωνία του δήμου Ζεφυρίου, στο τοπικό συμβούλιο του οποίου είναι πρόεδρος. Η ενέργειά του όμως να ζητήσει – και μάλιστα εγγράφως – βοήθεια εθελοντών για το βάψιμο της αίθουσας εκδηλώσεων του 2ου γυμνασίου τον εκθέτει όχι ως γονέα αλλά ως εκλεγμένο εκπρόσωπο του δήμου Φυλής.

Με μια ευγενική επιστολή ο κ. Κοκκίνης (ως πρόεδρος της Ένωσης Γονέων Ζεφυρίου, ως πρόεδρος του συλλόγου γονέων 2ου γυμνασίου ίσως;) ζήτησε από όσους γονείς ενδιαφέρονται να συμμετέχουν εθελοντικά στο βάψιμο της αίθουσας εκδηλώσεων του 2ου γυμνασίου της πόλης.

Άφησε όμως από ότι φαίνεται… σπίτι του την ταυτότητα του προέδρου του τοπικού συμβουλίου Ζεφυρίου (δηλαδή του εκλεγμένου με τη διοίκηση συμβούλου), αφού αντί να απαιτήσει από την αρμόδια σχολική επιτροπή ή τη δημοτική αρχή να βάψει την αίθουσα (όπως συνέβαινε πάντα και όπως είθισται) ζήτησε από τους γονείς να λειτουργήσουν εθελοντικά. Και ζήτησε εθελοντισμό σε μια εποχή που η διοίκηση του δήμου Φυλής επαίρεται για τα 14 εκατομμύρια ευρώ που έχει στο ταμείο της!

Το ερώτημα είναι αν ο κ. Κοκκίνης λειτούργησε έτσι από άγνοια, από υπερβολικό ζήλο ή από αγανάκτηση απέναντι στην αδιαφορία των συναδέλφων του στη διοίκηση να προχωρήσουν στο βάψιμο της αίθουσας. Γιατί, ενίοτε, μπορούμε όλοι να θυμηθούμε το ανέκδοτο με το γρύλο…