Γιάννης Αδελιανάκης: Η μυθιστορηματική “Ζωή σε καραντίνα” του 23χρονου ταλαντούχου συγγραφέα από τον Δήμο Φυλής

Ηθοποιός, συγγραφέας, πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό… Ο Γιάννης Αδελιανάκης, που μεγάλωσε και ζει στα Άνω Λιόσια, είναι μόλις 23 χρόνων και στη νεανική του διαδρομή έχει εγγράψει λαμπρές (και διαρκείς) σπουδές στην υποκριτική και δυο βιβλία, τα οποία διαβάζονται σχεδόν… απνευστί!

Μαθητής ακόμα, στο 3^ο Λύκειο Άνω Λιοσίων, ξεχώριζε για τα όμορφα κείμενά του, την κλίση του στα καλλιτεχνικά και την αγάπη του στο θέατρο. Μια αγάπη που τον οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών και την Υποκριτική, και που συνεχίζει να τον οδηγεί σε δρόμους δημιουργικούς, απάτητους και απροσδόκητους.

Τον συναντήσαμε με αφορμή το καινούριο του βιβλίο «Ζωή σε καραντίνα», μέσα από τον οποίο θέλησε να αντιπαλέψει με χιούμορ τη δύσκολη καθημερινότητα που βιώσαμε όλοι μας. Και διαπιστώσαμε, για μια ακόμα φορά, πώς παρά τη νεαρή ηλικία του, γνωρίζει καλά τον τρόπο να προχωρά τη ζωή του με γερά και σταθερά βήματα και να τη διεκδικεί.

Συνέντευξη στην Μένη Πιρπινιά

• Γιάννη, θα ξεκινήσω τη συζήτησή μας με μια κλασική ερώτηση. Με τις σπουδές σου και με τι ασχολείσαι.

Οι σπουδές που έχω κάνει είναι επάνω στο θέατρο. Είμαι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, έχω τελειώσει τη σχολή Καλών Τεχνών- το τμήμα θεάτρου. Τον τελευταίο καιρό συνεχίζω τις σπουδές μου επάνω στην υποκριτική (σπουδάζω στη δραματική σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου).Το βιβλίο «Ζωή σε καραντίνα» είναι το πρώτο σου βιβλίο ή έχεις γράψει και άλλα;

Γράφω επαγγελματικά τα τελευταία τρία χρόνια. Μέσα σε αυτό το διάστημα έχω εκδώσει μονάχα δύο μυθιστορήματα. ‘’Η Ζωή σε καραντίνα’’ είναι το δεύτερο που εκδίδεται. Εννοείται, όμως, πως έχω γραμμένα στο συρτάρι και περιμένουν μερικά ακόμη κείμενα, άλλα θεατρικά και άλλα πεζά.

• Ήθελες ανέκαθεν να ασχοληθείς με την συγγραφή ή η ανάγκη αυτή προέκυψε ως επακόλουθο του lockdown;

Αρχικά θα σου έλεγα ότι το ήθελα από πολύ μικρή και τρυφερή ηλικία. Συνειδητοποίησα, ωστόσο, μέσω της καραντίνας, πως αυτή η επιθυμία κάπου είχε καταχωνιάσει και ξεχαστεί. Το lockdown , λοιπόν, μου την ξαναξύπνησε! Μέσα από όλες αυτές τις συγκυρίες όπως έχουμε πει και ξαναπεί όλοι μας, βρήκαμε διάφορες διεξόδους. Για εμένα η συγγραφή ήταν η κυρίαρχη.

• Η ζωή μέσα στην καραντίνα λοιπόν… Υπάρχουν βιωματικά στοιχεία μέσα στο βιβλίο ή οι ήρωες είναι καθαρά φανταστικοί;

Δεν μπορεί να υπάρξει φαντασία εάν δεν υπάρχει ζωή. Νομίζω πως ο συγγραφέας έχει τη δυνατότητα να τα συνδέει αυτά τα δύο. Παίρνεις κάτι υπαρκτό και το μεγαλώνεις με τη δική σου ματιά. Το κάνεις να είναι λίγο πιο αστείο, πιο υπερβολικό, πιο ‘’έξω από τα συνηθισμένα’’, με σκοπό να κάνεις τον αναγνώστη να ξεχαστεί, να χαρεί ή να συγκινηθεί ανάλογα! Όλα είναι, άλλωστε, μέσα στη ζωή.

• Ξεκίνησες έχοντας στο μυαλό σου μια εικόνα: δυο φίλες σε ένα σπίτι τις ημέρες της καραντίνας. Όσο εξελισσόταν η πλοκή, ανακάλυπτες συνεχώς και νέα πράγματα ή έμεινες σε αυτά που ήθελες από την αρχή;

Ξεκινώντας ένα νέο βιβλίο, έχω πάντα στο μυαλό πώς θέλω να κινηθώ και ποιο θα είναι το μοτίβο πάνω στο οποίο θα πατήσω. Πολλές φορές, όμως, αυτό που φτάνει στο τυπογραφείο είναι εντελώς άλλο από την αρχική σου σκέψη. Κι επιστρέφουμε σε αυτό που συζητούσαμε προηγουμένως, για τη ζωή. Είναι όλα μέσα στη ζωή: οι εκπλήξεις, τα απροσδόκητα γεγονότα, οι χαρές, οι απώλειες, οι νέες είσοδοι… Όλα πάνε και έρχονται στις ζωές των δύο ηρωίδων, όπως και στις ζωές τις δικές μας, τις ρεαλιστικές! Δε γίνεται να μην το λάβει υπόψη του αυτό ο συγγραφέας. Πολλές φορές ο ήρωας ενός βιβλίου, καθορίζει και γράφει μόνος του το μέλλον του…

• Πόσο καιρό σου πήρε Γιάννη η συγγραφή του μυθιστορήματος;

Μου πήρε ακριβώς δύο μήνες. Όσα είναι και τα κεφάλαια του μυθιστορήματος αυτού. Ήθελα να μείνω πιστός στη χρονική διάρκεια της κατάστασης. Δύο καραντίνες; Δύο κεφάλαια, άρα και δύο (σκληρούς) μήνες δουλειάς. Είναι ευχάριστο βιβλίο, όμως, και σε διασκεδάζει.

• Άλλα παιδιά της ηλικίας σου, τις ώρες που εσύ γράφεις τις σκέψεις σου σε άπειρες κόλλες χαρτιών, προτιμούν να διασκεδάζουν. Τι είναι αυτό που σε καθοδηγεί;

Η διασκέδαση είναι έτσι κι αλλιώς στοιχείο υποκειμενικό, όπως και τόσα άλλα. Δε θα έλεγα πως διασκεδάζω γράφοντας. Είναι μέρος της δουλειάς μου αυτό. Πολύ προσωπική δουλειά και καθόλου χαλαρωτική, αν πολλοί πιστεύουν αυτό! Διασκεδάζω με άλλους τρόπους, τους πιο classic που μπορεί να φανταστεί κάποιος. Επίσης, χαίρομαι πολύ όταν ακούω όμορφα λόγια και καλές κριτικές για τα βιβλία μου. Τότε, ναι… Διασκεδάζω μέσα μου πολύ.

• Τι προσδοκάς μέσα από τη συγγραφή βιβλίων;

Θέλω οι αναγνώστες μου να ξεχνιούνται από προβλήματα που ίσως τους απασχολούν. Αυτά τα πέντε; Δέκα; Είκοσι λεπτά που θα διαβάσουν το βιβλίο μου να είναι εκεί και μόνο. Να μπορέσουν να εισχωρήσουν κι εκείνοι στην ιστορία με τη δική τους ματιά. Αν αυτό το καταφέρω σε ένα ποσοστό 5%, είμαι απόλυτα ικανοποιημένος.

• Υπάρχει στα σκαριά κάποια άλλα σκέψη για νέο συγγραφικό έργο ή είναι ακόμα νωρίς;

Ποτέ δεν είναι νωρίς για σκέψεις! Ετοιμάζω ένα νέο μυθιστόρημα, ναι, πολύ διαφορετικό από τα προηγούμενα. Είναι δράμα, με έντονο στοιχείο της αγωνίας και του ψυχολογικού θρίλερ. Καλώς εχόντων των πραγμάτων τους πρώτους μήνες του 2022 θα βρίσκεται στην αγορά.

Καλοτάξιδα να είναι όλα σου εύχομαι και σε ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση

Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ!

* “Ζωή σε Καραντίνα” το νέο μυθιστόρημα του Γιάννη Αδελιανάκη, Άνεμος Εκδοτική

---