Τα… παραλειπόμενα των πολιτιστικών εκδηλώσεων στα Άνω Λιόσια

Σε μεγάλους πρωταγωνιστές των φετινών πολιτιστικών εκδηλώσεων στα Άνω Λιόσια εξελίχθηκαν οι πολιτιστικοί σύλλογοι της περιοχής, οι οποίοι κράτησαν γερά στους ώμους τους και τις τέσσερις ημέρες των διαδικασιών. Το οξύμωρο είναι ότι, λίγο καιρό πριν η νυν διοίκηση του δήμου Φυλής αποφασίσει να στηρίξει ένα ολόκληρο πανηγύρι στις πλάτες τους, επιχειρούσε να τους «στοιβάξει» σε ένα χώρο, με το πρόσχημα της εξοικονόμησης των ενοικίων…

Από την Καίτη Γαρμπή, το Γιώργο Μαζωνάκη, το Νίκο Μακρόπουλο, την Αρετή Κετιμέ και τον αδικοχαμένο Γιάννη Ρενιώτη των πολιτιστικών εκδηλώσεων του 2011 στα Άνω Λιόσια (πρώτη χρονιά της διοίκησης Μπουραίμη), στις… φιλικές συμμετοχές και στο φιλότιμο των συλλόγων (της πρώτης χρονιάς της νυν διοίκησης), είναι προφανές πως έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Τόσο που μάλλον ξέπλυνε τη μνήμη των διοικούντων ως προς τη συνειδητή επιλογή που έκαναν όλες οι προηγούμενες δημοτικές αρχές να προσφέρουν στους δημότες τους τη δυνατότητα να δουν και να ακούσουν από κοντά κάποιον αγαπημένο τους τραγουδιστή. Αποκορύφωμα αυτών ήταν βεβαίως οι εμφανίσεις των Goin ‘ Through και Μιχάλη Χατζηγιάννη το Μάιο του 2014, που «βούλιαξαν» την κεντρική πλατεία των Άνω Λιοσίων.

Το θέμα, ωστόσο, δεν είναι αυτό, καθώς η κάθε διοίκηση κάνει ότι μπορεί και επιλέγει ότι μπορεί να κάνει. Ή, τουλάχιστον, δεν είναι κυρίως αυτό. Το θέμα είναι ότι η νυν διοίκηση αναγκάστηκε – πολύ σύντομα – να βρεθεί αντιμέτωπη με δικές της επιλογές. Και εξηγούμεθα:

Τους τελευταίους μήνες έγινε πολύς λόγος για τα ενοίκια που πληρώνει ο δήμος Φυλής προκειμένου να προσφέρει στέγη στους συλλόγους της περιοχής και, μάλιστα, η διοίκηση ανακοίνωσε ότι θα στεγαστούν όλοι μαζί στο ΚΕΝΕ, στο χώρο όπου βρίσκονταν μέχρι τότε οι τεχνικές υπηρεσίες.

Η αρχή έγινε με το σύλλογο Μακεδόνων – Θρακών, από τον οποίο ζητήθηκε να μεταφέρει τις στολές και τα αντικείμενα που βρίσκονταν στο χώρο (όπερ και εγένετο) ενώ ανάλογη νύξη έγινε και στους άλλους συλλόγους. Όλοι εξέφρασαν αμφιβολίες κατά πόσο θα μπορούσαν να συστεγαστούν (δηλαδή να στριμωχτούν ο ένας πάνω στον άλλον) και οι αντιδράσεις τους ήταν τόσο αρνητικές, όσο και εύλογες. Ιδιαίτερα έντονη ήταν η αντίδραση του προέδρου του συλλόγου Ηπειρωτών Άνω Λιοσίων Χρήστου Ρούσσα (και δικαίως γιατί αριθμεί εκατοντάδες μέλη), ο οποίος ζήτησε από τη δημοτική αρχή να σεβαστεί την πλούσια πολιτιστική προσφορά των συλλόγων.

Μια προσφορά και μια παρακαταθήκη στην οποία στηρίχθηκε πολλάκις το τελευταίο διάστημα η δημοτική αρχή (από τις προσκλήσεις για ανθρωπιστική βοήθεια, τις βραδιές αλληλεγγύης μέχρι την  κορυφαία εκδήλωση του Μαίου) για να βγει ασπροπρόσωπη και αλώβητη από τα πυρά.

Αυτό ήταν το πρώτο παραλειπόμενο.

Το δεύτερο, εκτός από παραλειπόμενο ήταν και μια ακατανόητη μικροπρέπεια, την οποία είναι άγνωστο ποιος «εγκέφαλος» επινόησε, επιβράβευσε και προώθησε.

Στο κείμενο που αναγνώστηκε όταν στην σκηνή ανέβηκε ο σύλλογος Γυναικών Φυλής ΦΥΛΑΣΙΑ, έγινε ιδιαίτερη μνεία στις, ανυπολόγιστης αξίας, στολές που φορούσαν – με τη σημείωση ότι αποκτήθηκαν επί δημαρχίας του αείμνηστου Νίκου Λιάκου. Δεν έγινε, ωστόσο, καμία αναφορά για το γεγονός ότι οι στολές πληρώθηκαν και φυλάχτηκαν ως κόρη οφθαλμού, επί 16 χρόνια, από τον πρώην δήμαρχο Δημήτρη Μπουραίμη. Παράλειψη; ‘Ισως. Προφανής και σκόπιμη…

Κάποιος θα έπρεπε, πάντως, να πει στους συντάκτες του κειμένου, μιας και θέλησαν να μας γυρίσουν πολλά χρόνια πίσω, ότι και το δημαρχιακό μέγαρο στα Άνω Λιόσια φτιάχτηκε επί δημαρχίας Στέργιου Πανάγου. Καθώς και ότι η πλατεία που έγιναν οι εκδηλώσεις ανακατασκευάστηκε επί πρώτης θητείας Χρήστου Παππού.

Να μην ξεχάσουν, ωστόσο, να παραλείψουν ως υποσημείωση ότι ΚΑΙ αυτή (η ανακατασκευή της πλατείας, δηλαδή) πληρώθηκε – αν και ο ίδιος δεν το ανέφερε ποτέ – επί δημαρχίας Δημήτρη Μπουραίμη…