Το χρήμα από την αρχαιότητα υπήρξε προϊόν συναλλαγής. Αλλά ταυτόχρονα και προϊόν συσσώρευσης ατομικού ή κρατικού πλουτισμού. Τρανά παραδείγματα αποτέλεσαν η αρχαία Αθήνα και η Σπάρτη.
Η αρχαία Αθήνα έχοντας ως νόμισμα ελαφρύ και εύκολο στις συναλλαγές νόμισμα που ονομαζόταν «μνα» κατάφερε να υποτάξει τα περισσότερα κράτη – μέλη του 5π.χ αιώνα, να εισπράττει από αυτά όπλα και ως αντάλλαγμα τους πουλούσε προστασία από την δυνατή αλλά «απολίτιστη» Σπάρτη.
Η Αρχαία Αθήνα θυμίζει σε όλα τις Η.Π.Α και ο Αθηναϊκός πολιτισμός σε όλα τον Νατοϊκό Πολιτισμό με την διαφορά ότι τα σημερινά μυαλά θέλουν βοήθεια ακόμα και για να σκεφτούν. Αντίθετα η Αρχαία Σπάρτη είχε βαριά νομίσματα ώστε να μην είναι εύκολο στην κυκλοφορία τους. Κατά τα άλλα είναι γνωστή η φράση «τα βγάζουμε σπαρτιάτικα». Οι Σπαρτιάτες ήταν ετοιμοπόλεμοι ανά πάσα στιγμή. Και οι δυο πόλεις – κράτη είχαν σπουδαίους Νομοθέτες, τον Σόλωνα η Αθήνα που, εκτός των άλλων, θέσπισε για τους ανήμπορους και επισφαλείς την περίφημη «Σισάχθεια», έναν νόμο «σκούπα» για την εποχή του που ανακούφισε τους πολίτες των Αθηνών και δεν επέτρεψε να κατονομαστούν απατεώνες, και τον Δράκοντα η Σπάρτη, που εξέφραζε την σκληρότητα και την πειθαρχεία.
Η μόνη μεγάλη και ειδοποιός διαφορά ήταν στα γράμματα και τις επιστήμες. Ποιον να πρωτοθυμηθείς από την Αρχαία Αθήνα τον Πλάτωνα (τον οποίο αντέγραψαν όλοι οι μετέπειτα πολιτικοί ακόμα και ο ισχυρός Αυστριακός Μέτερνιχ, εχθρός της ελληνικής επανάστασης, ο αρχαιότερος αυτού Μακιαβέλης, ο σύγχρονος Κίσιγκερ Αμερικανοεβραίος Υπουργός εξωτερικών). Τον ρήτορα Δημοσθένη, τον μεγαλύτερο Δικηγόρο της Αρχαιότητας Λυσία, τους Σοφιστές, τους Τραγωδούς Αισχύλο, Σοφοκλή, Ευριπίδη. Αντίθετα, η αρχαία Σπάρτη ποιον. Τους γλύπτες της εποχής που έδωσαν στην Αρχαία Αθήνα, στην Ελλάδα και στην παγκοσμιότητα μια Ακρόπολη. Μα πάνω από όλα έδωσαν την αρχή του «μέτρου», καθώς «παν μέτρον άριστον».
Την απάντηση στα σημερινά Δικονομικά προβλήματα ίσως την δίνουν οι σοφιστές και ο Κίσινγκερ (Υπουργός εξωτερικών των Η.Π.Α).
Από τους σοφιστές ο Γοργίας έλεγε το εξής ανέκδοτο σε έναν μαθητή του, θέλοντας να του εμφανίσει την σπουδαιότητα των γραμμάτων. Τον είχε επισκεφθεί ένας πλούσιος Αθηναίος και τον ρώτησε πόσα χρήματα θέλει για να διδάξει τον γιο του. Ο δάσκαλος Γοργίας του απάντησε 2 δραχμές. Τότε ο πλούσιος Αθηναίος αντέδρασε λέγοντας στον δάσκαλο: «Τι μου ζητάς δάσκαλε, με μια δραχμή αγοράζω ένα βόδι» και ο δάσκαλος Γοργίας του απάντησε: «τότε κράτα και το γιο σου για να έχεις δύο βόδια».
Τι διαφορά έχει το παραπάνω παράδειγμα από αυτά που ανέφερε ο Κίσινγκερ στο Κογκρέσο των Η.Π.Α.; Τους είπε κοντολογίς, αν θέλουμε να υποτάξουμε την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, πρέπει όχι να εξαφανίσουμε τους Έλληνες, αλλά να εξαφανίσουμε το μυαλό τους, να μην σκέφτονται. Όσο σκέφτονται οι Έλληνες είναι επικίνδυνοι. Δηλαδή να τους κάνουμε βόδια, όπως έλεγε αστειευόμενος ο Λυσίας.
Μήπως με την καθημερινότητα, τα προβλήματα, τις τράπεζες, την καταναλωτική ζωή που μας έχουν επιβάλλει οι «αγορές» από τις οποίες δανειζόμαστε, δεν μας έχουν κάνει ανθρώπους μαλθακούς; Να μην έχουμε μυαλό, να μην σκεφτόμαστε. Δεν θέλουν να αφανισθούμε, να εξαθλιωθούμε , να χάσουμε την ηθική και τα μυαλό μας; Δηλαδή να γίνουμε το δεύτερο ζώο του αστείου του Γοργία. Για να μην μπορούμε να σκεφτούμε ότι οι αγορές έκαναν ότι ακριβώς ο αρχιτοκογλύφος ενός χωριού. Αφού πλούτιζε, δάνειζε το χωριό και όταν ένοιωθε ότι το χρήμα τελειώνει και δεν μπορεί να ξαναδανείσει απειλούσε όλο το χωριό ότι θα τους κλείσει το καφενείο, θα τους κατασχέσει τα τρακτέρ που χρωστούσαν στις τράπεζες, θα τους πτώχευε και δεν θα είχαν χρήματα για να ζήσουν, να στείλουν στα παιδιά τους για σπουδές.
Στο πρόσφατο παρελθόν η οικονομική κρίση είχε αποδοθεί στην αστάθεια του πολιτικού συστήματος (συχνές αλλαγές στην εναλλαγή εξουσίας), πτώση του Γέρου της Δημοκρατίας Γεωργίου Παπανδρέου από το παλάτι, στην αμφιλεγόμενη στάση του Κων/νου Μητσοτάκη που χαρακτηρίστηκε αποστάτης της δημοκρατίας και αρχιερέας αυτής από τον μετέπειτα πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου. Η φυγή του εθνάρχη Κων/νου Καραμανλή στην Γαλλία και άλλα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα οδήγησαν την πολιτική σε ηθική παρακμή και το λαό σε πλήρη αγανάκτηση και σε συνθήκες διαβίωσης που μοιάζουν με τις σημερινές και έτσι άνοιξαν την Κερκόπορτα για να εισέλθει ο δικτάτορας Παπαδόπουλος με τα όπλα στην εξουσία. Ο Παπαδόπουλος και οι συνεργάτες του καταδικάστηκαν σε εσχάτη προδοσία.
Κρίνοντας σήμερα γεγονότα, οι δικαστές που καταδίκασαν τους λεγόμενους χουντικούς, δεν γνωρίζω αν έκριναν ορθά. Προσωπικά, δεν γνωρίζω αν ήταν προδότες. Η αλήθεια όμως είναι ότι έκλεισαν το κοινοβούλιο, κατέλυσαν την δημοκρατία, απαγόρευσαν τις πολιτικές συζητήσεις, απαγόρευσαν για χρονικό διάστημα 1-2 ετών την κυκλοφορία στους δρόμους μετά τις 7 το απόγευμα, απαγόρευσαν τις συναθροίσεις πάνω από 4 άτομα στα καφενεία, είχαν επιδοθεί σε καθημερινές προπαγανδίσεις της πολιτικής τους και σε πολλές διώξεις των αντιπάλων τους.
Αλλά, δυστυχώς, δεν είχαμε οικονομικά προβλήματα γιατί δεν είχαμε την ανάγκη των διεθνών αγορών. Αλλά εξ’ αιτίας των ελληνικών αγορών ξαφνικά έκλεισαν οι αγορές οι ξένες και οι ελληνικές συμπεριφέρθηκαν όπως ο δήμος Σταρένιος στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται». Και οδήγησαν τον καθηγητή Νομικής Μάνεση να διδάσκει με θέρμη στις πανεπιστημιακές παραδόσεις του, «όταν σε ανώμαλες πολιτειακές καταστάσεις η άρχουσα τάξη πιστεύει ότι κινδυνεύει το κεφάλαιό της, το κρύβει στα θησαυροφυλάκιά της και επιστρέφει πάλι όταν δει πολιτική ομαλότητα. Ευτυχώς, όμως, για την Ελλάδα διετέλεσε στην ηγεσία της ο πιο έξυπνος Έλληνας πολιτικός , ο Σπύρος Μαρκεζίνης, που με δικιά του πρωτοβουλία η ισοτιμία της δραχμής με το δολάριο, το μόνο διεθνές νόμισμα της εποχής στην ισοτιμία έναντι στο δολάριο στις 30 δραχμές για πολλά χρόνια.
Έτσι και σήμερα, η κρίση που υπάρχει πρέπει να οδηγήσει τους Έλληνες πολιτικούς αρχηγούς στο να αναρωτηθούν, γιατί δίνουμε τον μισό προϋπολογισμό της Ελλάδας σε αμυντικούς εξοπλισμούς. Γιατί δεν ακολουθείτε το παράδειγμα της ψωροκώσταινας, που όταν οι στρατηγοί ζήτησαν στην πλατεία του Ναυπλίου χρήματα για τον αγώνα για την ελευθερία, για να μπορέσουν να λάβουν το πρώτο ναυτικό δάνειο, η ζητιάνα του Ναυπλίου ψωροκώσταινα ήταν η πρώτη που κατέθεσε τον όβολό της, που οδήγησε όλους τους Έλληνες να δώσουν χρήματα.
Πιστεύω, κλείνοντας, ότι πρέπει να αναληφθεί μία πρωτοβουλία, πάντοτε πολιτική, που θα οδηγήσει στις παρακάτω προτάσεις : 1. Για τους επόμενους 6 μήνες επιβολή δικαιοστασίας, αναστολή δηλαδή φόρων, δανείων και ασφαλιστικών εισφορών. 2. Επιστροφή στην ελληνική γη, τη μόνη καλλιεργήσιμη. 3. Απαγόρευση εισαγωγής ξένων προϊόντων. 4. Κλείσιμο των Γερμανικών Αλυσίδων Σούπερ – Μάρκετ. 5. Επιστροφή των χρημάτων που βρίσκονται στο εξωτερικό αφορολόγητα και με ταυτόχρονη κατάργηση του ποινικού νόμου περί ξεπλύματος μαύρου χρήματος. 6. 3/ετής αναστολή του νόμου περί εισφοροδιαφυγής και χρεών προς το Δημόσιο. 7. Μείωση τουλάχιστον στο 8% του Φ.Π.Α. για τις οικοδομές για αναθέρμανση της οικοδομικής δραστηριότητας. 8. Αξιοποίηση – Εκμετάλλευση των εκτάσεων του Δημοσίου. 9. Αξιοποίηση των κοιτασμάτων και μεταλλείων στο Αιγαίο και Ιόνιο. 10. Ελληνοτουρκικό Σύμφωνο και λοιπών πρώην Βαλκανικών χωρών για ειρήνη μεταξύ τους. 11. Τερματισμό από εδώ και στο εξής των αμυντικών δαπανών. 12. Έκδοση Ελληνικού ομολόγου 20/ετούς διάρκειας με ισόποσο ποσό, των χρυσαφικών και λιρών από κάθε ελληνική οικογένεια και προεξόφληση του ομολόγου από Ασιατικές Τράπεζες , για να καλυφθούν οι άμεσες ανάγκες του Δημοσίου. 13. Αναθεώρηση των χρεών μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ελλάδας ( λ.χ. είναι αδιανόητο να πληρώνουμε μόνο εμείς την φύλαξη των συνόρων της ευρωπαϊκής ένωσης) 14. Αναθεώρηση της στρατηγικής της πολιτικής. Αναστολή των σκανδάλων και επιστροφή σε αυτά μετά την έξοδο από την κρίση, με ταυτόχρονη εκποίηση και υπέρ του Δημοσίου όσων πολιτικών που έχουν αδικαιολογήτως πλουτίσει.
