Τον βρήκαν δίπλα από το κτίριο της Στέγης Ποντίων στα Άνω Λιόσια, πεσμένο μπρούμυτα, μελανιασμένο. Νέο παιδί, μόνο, αφημένο στην τύχη του. Ένα ακόμα θύμα των ναρκωτικών, σαν όλα τα άλλα που χρόνια τώρα κουρνιάζουν στα εγκαταλελειμμένα σπίτια της περιοχής, αναζητώντας το δικό τους παραμύθι, το δικό τους ψέμα, τη δική τους συναλλαγή με το θάνατο…
Πρωί Δευτέρας, στον προαύλιο χώρο της Στέγης Ποντίων, συνομιλώ με τον επίτιμο πρόεδρο του Συλλόγου και υπεύθυνο του κτιρίου Χρήστο Σαββουλίδη. Απέναντί μου, δυο παιδιά στέκονται τρέμοντας, έξω από ένα ετοιμόρροπο σπίτι, στέκι ναρκομανών εδώ και χρόνια. Μιλούν, χειρονομούν, κάνουν την αδιόρατη συναλλαγή τους. Το ένα μπαίνει μέσα, το άλλο φεύγει παραπατώντας – ποιος ξέρει για που.
Δυο ημέρες πριν, οι τσιγγάνοι της περιοχής βρήκαν έναν νεαρό νεκρό στο διπλανό χωράφι. Δίπλα του, σύριγγες πεταμένες. Αρκετό καιρό πριν, άλλος ένας είχε βρει τραγικό θάνατο στο ίδιο μέρος. Αρκετό καιρό μετά, κάποιος άλλος θα ακολουθήσει, σε αυτό το γαϊτανάκι, γύρω από το οποίο όλοι γυρίζουν και κανείς δεν αποφασίζει να κόψει το κεντρικό νήμα…
Στα τρία εγκαταλελειμμένα σπίτια που βρίσκονται γύρω από την Στέγη Ποντίων γίνεται συστηματικά χρήση ναρκωτικών. Η δυσωδία και η βρώμα ξεχειλίζει από παντού. Η αστυνομία, οι αρχές, ο Δήμος όλοι ξέρουν την κατάσταση που επικρατεί και όσες προσπάθειες έχουν γίνει κατά καιρούς να αλλάξει, έπεσαν στο κενό. «Έρχονται εδώ ναρκομανείς και κάνουν χρήση. Σύριγγες και βρωμιά, σε όλο το χώρο. Ζητάω συνεχώς να καθαρίζεται η περιοχή από τα σκουπίδια, έρχεται κόσμος, ντρέπομαι που υπάρχει αυτό το κτίριο στολίδι και γύρω μια τέτοια κατάσταση. Κουράστηκα πια. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση» τονίζει ο κ. Σαββουλίδης.
Η χρήση ναρκωτικών στα συγκεκριμένα σπίτια ξεκίνησε μετά το σεισμό, όταν εγκαταλείφθηκαν γιατί υπέστησαν ζημιές. Όπως τονίζει ο Χρήστος Σαββουλίδης, η διοίκηση του Δήμου είναι ενημερωμένη και έχουν γίνει προσπάθειες να γκρεμιστούν αλλά προσκρούουν στα ασφαλιστικά μέτρα των ιδιοκτητών. «Μετά το σεισμό, ο Δήμος τους μετέφερε σε άλλα σπίτια, για τα οποία, όμως, έχουν μόνο προσύμφωνα και όχι κανονικά συμβόλαια. Συνεπώς, αρνούνται να παραδώσουν τις παλιές ιδιοκτησίες τους» επισημαίνει ο κ. Σαββουλίδης και προσθέτει ότι ο μόνος τρόπος που υπάρχει είναι να κριθεί αναγκαία η επέμβαση για λόγους υγιεινής.
«Να έρθει εδώ η Επιτροπή Υγείας της Νομαρχίας, να δει την κατάσταση. Όταν είχε έρθει, εκείνο που την πείραξε ήταν οι κατσίκες που υπήρχαν γύρω και το γεγονός ότι θα μπορούσε να επηρεαστεί το γάλα και το κρέας τους. Για το ότι το καλοκαίρι δεν μπορείς να καθίσεις από τη βρώμα, ούτε κουβέντα» συμπληρώνει πικρά.
Με εκπλήσσει το γεγονός ότι δεν υπάρχει φύλαξη – και παράλληλα με θυμώνει. Γιατί στο συγκεκριμένο κτίριο λειτουργεί το Δημοτικό Ωδείο και το Χοροθέατρο ΑΜΥΝΑ. Μικρά παιδιά τρέχουν στην αυλή του, νεαρά κορίτσια, άνθρωποι που σε μια δύσκολη στιγμή δεν μπορούν να κάνουν πολλά. «Είπαμε να έρθει το Δημοτικό Ωδείο, το Χοροθέατρο, η Δημοτική Αστυνομία, να ζωντανέψει η περιοχή, να αλλάξει η εικόνα. Ο φύλακας έρχεται με το Ωδείο και το χοροθέατρο αλλά δεν αρκεί. Δεν υπάρχει φύλαξη μετά τις εννέα το βράδυ, ούτε και το πρωί. Ακόμη και παράρτημα της ασφάλειας ζητήσαμε, να τους παρέχουμε ένα γραφείο. Μόνο το αυτοκίνητο να έβλεπαν ότι πηγαινοέρχεται, θα ήταν κάτι. Τίποτα από αυτά δεν έγινε…» μου επιβεβαιώνει ο κ. Σαββουλίδης.
Η περιοχή είναι γεμάτη σκουπίδια. Καθαρίζεται από το Δήμο, μια φορά την εβδομάδα Δεν φτάνει το προσωπικό για περισσότερο – τουλάχιστον αυτή είναι η απάντηση. Για να καθαριστεί μέσα το κτίριο με τους ναρκομανείς, ούτε λόγος. «Μου είπαν από το Δήμο πως θα το χτίσουν με μπετό και έτσι δεν θα μπορούν να μπουν μέσα. Να δούμε αν θα γίνει…» λέει ο κ. Σαββουλίδης.
Τον ρωτώ αν υπάρχει πρόβλημα με τους τσιγγάνους τριγύρω. Μου απαντά ότι το πρόβλημα είναι η συναναστροφή τους με τους ναρκομανείς. «Οι ναρκομανείς είναι εδώ γι αυτούς. Τι παίρνουν από αυτούς, δεν ξέρω. Παίρνουν τη δόση τους, τους πουλάνε τα πράγματα που κλέβουν; Αυτά όλα η αστυνομία τα γνωρίζει. Μας είπαν ότι γίνεται χαμός. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι είναι χρήστες. Είναι άρρωστοι, όπως κι αυτός που βρέθηκε. Ψάχνουν τους άλλους, ξέρετε…».
Παρά τους τοίχους που υψώνονται, ο Χρήστος Σαββουλίδης επιμένει να ζητά στήριξη, να απαιτεί ενδιαφέρον. «Πρέπει κάποιος να ενδιαφερθεί περισσότερο. Εδώ το σχέδιο ήταν να γίνει πάρκο πόλης. Ο πρώην Δήμαρχος Νίκος Παπαδήμας έφτιαξε το κτίριο, θέλοντας να κάνει ένα πάρκο πόλης με αξιώσεις. Αν δεν μπορείς να λύσεις το πρόβλημα, περιόρισέ το, έλεγξέ το, βάλε φύλαξη. Δεν πάει άλλο. Προσωπική μου άποψη είναι ότι η πολιτεία τους αφήνει να εκτονώνονται στις υποβαθμισμένες περιοχές, αλλά δεν πάει άλλο. Γράψτε το, σας παρακαλώ…»
