Εν αναμονή του δεύτερου πορίσματος, που αφορά πλέον στο Δήμο Άνω Λιοσίων και τις προσλήψεις ή μετακινήσεις εργαζομένων που έχουν πραγματοποιηθεί, δόθηκε ήδη στη δημοσιότητα το πόρισμα των Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης για την Δημοτική Ραδιοφωνία ΞΕΝΙΟΣ. Τα όσα αναφέρουν οι ελεγκτές στην έκθεσή τους, αποτέλεσμα πολύμηνης έρευνας, δείχνουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τα αδιαφανή μέσα που χρησιμοποίησε η απερχόμενη δημοτική αρχή, προκειμένου να διαχειριστεί δημόσιο χρήμα, χωρίς να δίνει πουθενά αναφορά, παρακάμπτοντας νόμους και αποφάσεις.
Με το σκεπτικό «διοίκηση είμαστε, ότι θέλουμε κάνουμε» – το οποίο, λίγο έως πολύ, οφείλεται για τη διάβρωση της τοπικής αυτοδιοίκησης – διαμόρφωναν στην κοινή γνώμη αντιλήψεις ατιμωρησίας, δημιουργώντας ρωγμές στο κοινό περί δικαίου αίσθημα, αφού όλα μπορούσαν – υποτίθεται – να καλυφθούν. Ένα σκεπτικό, για το οποίο ο ΞΕΝΙΟΣ , ήταν το μόνο αλλά και το πλέον κατάλληλο μέσο να αναπτυχθεί και μαζί του να αναπτυχθεί μια δραστηριότητα, η οποία σύμφωνα με το πόρισμα χαρακτηρίζεται από σωρεία παρανομιών.
Ταυτόχρονα όμως ο ΞΕΝΙΟΣ αποτέλεσε στην πραγματικότητα και το Βατερλό της διοίκησης, αφού τα όσα έπραξε καταγγέλθηκαν από την πλειοψηφία των εργαζόμενων του σταθμού (σ.σ βάσει αυτών των καταγγελιών οι ελεγκτές δημόσιας διοίκησης ξεκίνησαν την έρευνα στον σταθμό και τον Δήμο) με αποτέλεσμα να μπουν σε μια πολυετή αντιπαράθεση με τη δημοτική αρχή, η οποία τους άφηνε (και τους αφήνει ακόμα) απλήρωτους, προσθέτοντας έτσι το κερασάκι στην τούρτα: την εκδίκηση.
Πως φτάσαμε ως εδώ
Όταν η διοίκηση του Χρήστου Παππού ανέλαβε το 2006 τις τύχες του Δήμου Άνω Λιοσίων, πολλοί ήταν εκείνοι που επένδυσαν πλείστες όσες ελπίδες και προσδοκίες. Όσον αφορά στη Δημοτική Επιχείρηση Ραδιοφωνίας, παρά το γεγονός ότι οι επιλογές της διοίκησης σε επίπεδο στελεχών ήταν, το λιγότερο, ατυχείς, οι εργαζόμενοι προσέφεραν και κάτι παραπάνω από ότι τους αναλογούσε, σε μια προσπάθεια να βοηθήσουν τη Δημοτική Αρχή στο ξεκίνημά της.
Με την ανατολή, όμως, του 2007 τα πράγματα άλλαξαν άρδην. Η διοίκηση του Δήμου με αφορμή τον νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, τον νόμο Ρουσόπουλου περί μετατροπής των δημοτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών σε Α.Ε και τη συμβουλευτική συμπαράσταση συγκεκριμένης εταιρίας, ζήτησε από τους εργαζόμενους (δημοσιογράφους, τεχνικούς, διοικητικούς) να μεταφερθούν στον Δήμο και αφού γίνουν δημοτικοί υπάλληλοι στη συνέχεια να δουλέψουν στο ραδιόφωνο. Oι εργαζόμενοι εξήγησαν ότι κάτι τέτοιο δεν μπορούσε να γίνει ενώ σειρά συναντήσεων με τη δημοτική αρχή, στις οποίες δόθηκαν αναλυτικές πληροφορίες, είχαν ΕΣΗΕΑ, ΕΤΕΡ και ΕΠΗΕΑ.
Η Δημοτική Αρχή, όμως, παρέμεινε ανένδοτη, επιλέγοντας ως μέσο πίεσης την μη πληρωμή των εργαζομένων, οι οποίοι προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας. Την ίδια στιγμή, φήμες έκαναν λόγο για συμφωνία «κάτω από το τραπέζι» προκειμένου να αδειάσει ο σταθμός από εργαζόμενους και υποχρεώσεις και να πουληθεί σε ιδιώτη. Διαπιστώθηκε όμως ότι δεν μπορεί να προχωρήσει παρόμοια συμφωνία, γιατί η άδεια του σταθμού είναι δημόσιο αγαθό και δεν μπορεί να παραχωρηθεί σε ιδιώτη.
Μετά από ένα χρόνο επίσχεσης και προσπάθειας να εξαθλιωθούν οι εργαζόμενοι, επήλθε τελικά συμφωνία, η οποία έμελλε να τηρηθεί μόλις δυο μήνες. Την ίδια στιγμή, με αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου «κόβονταν» συνεχώς εντάλματα πληρωμής για λογαριασμό της ραδιοφωνίας και των εργαζομένων σε αυτήν, πλην όμως δεν πληρώνονταν ούτε τα ασφαλιστικά ταμεία, ούτε οι φορολογικές εισφορές. Και το ερώτημα που προκύπτει – όπως φαίνεται και από το πόρισμα- είναι ένα και είναι αμείλικτο: που πήγαιναν τα χρήματα που «χρεώνονταν» στους εργαζόμενους του σταθμού;
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση οι εργαζόμενοι του σταθμού, κατέφυγαν σε κάθε νόμιμο μέσο και ενημέρωσαν τους πάντες για το όσα συνέβαιναν στη δημοτική επιχείρηση. Άλλωστε, ήταν κοινό μυστικό μεταξύ των δημοτικών συμβούλων της πλειοψηφίας, ότι οι εργαζόμενοι στον ΞΕΝΙΟ, επειδή δεν υπάκουσαν στα κελεύσματα της διοίκησης, θα έπρεπε να εξαθλιωθούν εντελώς. Εκδικητικές πρακτικές από αιρετούς…
Το πόρισμα
Οι αλλεπάλληλες καταγγελίες όμως των εργαζομένων στη Ραδιοφωνία ενεργοποίησαν τους απαραίτητους διοικητικούς μηχανισμούς, με αποτέλεσμα οι ελεγκτές δημόσια διοίκησης να κάνουν «φύλλο και φτερό» τα όσα συνέβαιναν στον ΞΕΝΙΟ.
Έτσι σύμφωνα με το πόρισμα, «κατά το χρονικό διάστημα από 1-1-2007 έως 30-4-2010 ο Δήμος Άνω Λιοσίων επιχορήγησε τη ΔΕΡΑΛ, από έσοδα που προέρχονταν από αντισταθμιστικά οφέλη, με το ποσό των 25.700.000 ευρώ. Ποσοστό 66%, δηλαδή, 16.900.000 ευρώ διατέθηκε για δραστηριότητες που δεν εξυπηρετούσαν το σκοπό της Επιχείρησης αλλά του Δήμου Άνω Λιοσίων – και όχι μόνο. Το Δημοτικό Συμβούλιο προέβαινε σε συνεχείς επιχορηγήσεις, αυξάνοντας σχεδόν στο τριπλάσιο το αρχικά προϋπολογισθέν ποσό της επιχορήγησης και χωρίς περαιτέρω έλεγχο , αναφορικά με την τελική διάθεση του ποσού των 25.700.000 ευρώ».
Όπως επισημαίνουν οι ελεγκτές, από το προαναφερόμενο ποσό των 16.900.000 ευρώ, ποσό της τάξης 5.537.271,43 ευρώ διατέθηκε με παράνομο τρόπο για λειτουργικά έξοδα, έργα, προμήθειες, υπηρεσίες, δωρεές, επιχορηγήσεις, κ.λ.π που αφορούσαν σε δραστηριότητες του Δήμου, των Νομικών Προσώπων, φορέων της περιοχής αλλά και τρίτων. Στη συνέχεια, οι ελεγκτές εξειδικεύουν τις δαπάνες όσον αφορά στις δωρεές και τις επιχορηγήσεις που ανήλθαν σε 1.377.350 ευρώ. Ενδεικτικά, αναφέρεται ότι 29.750 ευρώ διατέθηκαν για συνεστιάσεις αθιγγάνων τον Δεκέμβριο του 2007, για προκατασκευασμένη εκκλησία 53.550 ευρώ, για τετράδια, μολύβια, στυλό 27.000 ευρώ τον Δεκέμβριο του 2008, για αγορά σαρδέλας 8.500 ευρώ , για έξοδα κηδειών 9.500 ευρώ, για αγορά κοστουμιού 365 ευρώ, για αγορά Η/Υ και λογισμικού 202.000 ευρώ το διάστημα Οκτωβρίου- Δεκεμβρίου 2007, για πασσάλους καστανιάς 45.000 ευρώ τον Μάρτιο του 2009, για αποκομιδή μπαζών 120.000 ευρώ τον Δεκέμβριο του 2008, για αγορά φυτών 49.000 ευρώ από Μάιο έως Δεκέμβριο του 2008.
Επίσης, ξεχωριστή μνεία γίνεται στο πόρισμα για τον Δήμαρχο, τον αντιδήμαρχο Οικονομικών, τον πρόεδρο της ΔΕΡΑΛ, την πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, τον αντιδήμαρχο Πρασίνου και τον αντιδήμαρχο Τεχνικών Υπηρεσιών. Συγκεκριμένα, οι ελεγκτές ανακάλυψαν ένα σωρό από εντολές προμήθειας με υπογραφές των προαναφερθέντων ενώ σε 387 περιπτώσεις δεν βρέθηκαν οι σχετικές εντολές.
Επίσης, 148 εντολές με το λογότυπο της ΔΕΡΑΛ αφορούν προμήθεια βενζίνης και πετρελαίου κίνησης, από το ίδιο πρατήριο το 2007 (που αφορούσαν: 86 εντολές σε αυτοκίνητα του Δήμου Άνω Λιοσίων, δυο στο αυτοκίνητο που έχει η ΔΕΡΑΛ και 60 σε αυτοκίνητα αγνώστου ιδιοκτησίας). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν, ακόμα, σύμφωνα πάντα με το πόρισμα , οι περιπτώσεις του προέδρου της ΔΕΡΑΛ, της προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου και ιατρού εργασίας στη ΔΕΡΑΛ και του προέδρου του Κοιμητηρίου. Βρήκαν λοιπόν οι ελεγκτές ότι οι παραπάνω έχουν λάβει χρηματικά ποσά, χωρίς αιτιολογία και παραστατικά για διάφορους λόγους, από έξοδα νοσηλείας, μέχρι δωρεές, πληρωμή ενοικίων συλλόγων και είσπραξη χρηματικού ποσού από την ιατρό εργασίας «επί αποδώσει» και χωρίς δικαιολογητικά. Ειδικά δε, για την πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και ιατρό εργασίας, το πόρισμα αναφέρει ότι υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ των δύο ιδιοτήτων .
Επιπλέον, η Δημοτική Επιχείρηση Ραδιοφωνίας μισθοδότησε το διάστημα από 1-12-2007 μέχρι 30-4-2010, εκατόν ογδόντα επτά (187) άτομα με το ποσό των 2.160.000 ευρώ που δεν απασχολούνταν στη Ραδιοφωνία αλλά στον Δήμο και στα Νομικά του πρόσωπα. Επίσης, στο πόρισμα σημειώνεται,, ότι παρά το γεγονός πως από τη ΔΕΡΑΛ «πέρασαν» 25.700.000 ευρώ, οι υπεύθυνοι δεν φρόντισαν να πληρωθούν οι εργαζόμενοι καθώς και να καλυφθούν οι ασφαλιστικές τους εισφορές και ο φόρος μισθωτών υπηρεσιών.
Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Το πόρισμα διαβιβάστηκε ήδη στην εισαγγελία Εφετών Αθηνών για τη διερεύνηση ποινικών ευθυνών, στο ΣΔΟΕ για επιπλέον διερεύνηση , στον ΑΣΕΠ, όσον αφορά τις προσλήψεις και στους Οικονομικούς Επιθεωρητές .
