385.000 ευρώ για αγορά ακινήτων με “φωτογραφική” εισήγηση από τη διοίκηση Παππού, την ώρα που κωφεύει στην έκκληση των κατοίκων του Αγ. Ιωάννη να αποτρέψει επέκταση του τσιγγάνικου “γκέτο”

Την ώρα που η περιοχή των Αχαρνών, με αφορμή τη δολοφονία του 11χρονου Μάριου από αδέσποτη σφαίρα πιστολέρο τσιγγάνων, μοιάζει με καζάνι που βράζει, η κατάσταση στο γειτονικό δήμο Φυλής οξύνεται καθημερινά, καθώς τα φαινόμενα παραβατικότητας χτυπούν «κόκκινο». Στη συνοικία του Αγίου Ιωάννη Άνω Λιοσίων οι ιδιοκτήτες κατοικιών βάζουν πωλητήριο και οι μόνοι που ενδιαφέρονται να τα αγοράσουν είναι τσιγγάνοι, με άμεση συνέπεια την πληθυσμιακή αλλοίωση μιας ακόμα συνοικίας. Απέναντι σε αυτό το φαινόμενο η διοίκηση του δήμου Φυλής σηκώνει τα χέρια ψηλά ενώ την ίδια ώρα αποφασίζει να αγοράσει δυο ακίνητα, με «φωτογραφικά» κριτήρια και διαθέτοντας το ποσό των 385.000 ευρώ, προκειμένου όπως δηλώσει να στεγάσει τους αστέγους της περιοχής.

Έκλεισε την ΚΕΔΗΦ, έβαλε λουκέτο στο Κοινωνικό Μαγειρείο και σταμάτησε το συσσίτιο που μοιραζόταν σε ανήμπορους και οικονομικά αδύναμους δημότες. Σήμερα η κοινωνική πολιτική του δήμου Φυλής εξαντλείται σε λίγα τρόφιμα από το Κοινωνικό Παντοπωλείο και στις, ατάκτως ερριμμένες, διανομές του ευρωπαϊκού προγράμματος ΤΕΒΑ, την ίδια ώρα που οι υπόλοιποι δήμοι εξαντλούν τα όρια των προϋπολογισμών τους για να στηρίξουν την κοινωνική τους πολιτική.

Κι όμως, η δημοτική αρχή που έβαλε, με τη στάση της, νάρκη στα θεμέλια της κοινωνικής πολιτικής του δήμου, στις 28 Δεκεμβρίου 2016 (δηλαδή στην εκπνοή του χρόνου) έφερε προς ψήφιση στο δημοτικό συμβούλιο θέμα αγοράς δυο ακινήτων  (τα οποία στην ουσία «φωτογράφησε») για τη στέγαση αστέγων της περιοχής. Ποιο είναι το τίμημα αυτής της αγοράς; 385.000 ευρώ.

«Δε μπορούμε να κάνουμε τίποτε για τις αγορές από τσιγγάνους»

Λίγους μήνες μετά (Μάϊο 2017), το Δ.Σ του συλλόγου Αγίου Ιωάννη Άνω Λιοσίων, σε αλλεπάλληλες επαφές του με μέλη της διοίκησης, απηύθυνε έκκληση να παρέμβει ο δήμος με οποιοδήποτε τρόπο, προκειμένου να μην πουληθούν έξι κατοικίες της συνοικίας σε τσιγγάνους. «Η τελευταία αγορά αφορούσε κατοικία στη συμβολή των οδών Μεγ. Κων/νου & Ρωμανού Μελωδού ενώ καθημερινά μεσίτες συνοδευόμενοι από τσιγγάνους επισκέπτονται κτίρια που πωλούνται. Είναι οι μόνοι που μπορούν να αγοράζουν περιουσία, αφού διαθέτουν χρήματα αγνώστου προελεύσεως. Το ζήτημα, σήμερα, δεν είναι να επιτρέψουμε στους τσιγγάνους να ζήσουν σε συνθήκες ισότητας, δικαιωμάτων και ευκαιριών αλλά το αντίθετο: να αναπτυχθούν πολιτικές που θα επιτρέψουν σε εμάς να ζήσουμε σε τέτοιες συνθήκες» τονίζουν, μεταξύ άλλων, στη δραματική επιστολή τους.

Η απάντηση που πήραν ήταν ένα ΟΧΙ, μεγαλύτερο από εκείνο που ακούγεται σε κάθε επέτειο της 28^ης Οκτωβρίου. “Δε μπορούμε να κάνουμε τίποτε για να αποτρέψουμε την κατάσταση, παρά μόνο να καθυστερούμε το ΤΑΠ”, είπαν. Για αγορές ακινήτων, ούτε λόγος.

Η ειρωνεία είναι πως ο ίδιος ο δήμαρχος Χρήστος Παππούς σε δηλώσεις του το Νοέμβριο του 2016 (όταν δημοτικοί σύμβουλοι εξέφρασαν επιφυλάξεις για τον τρόπο αγοράς και δωρεάς 8 τζιπ στην αστυνομία) είχε αναφέρει επί λέξει: «Δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε τα χρήματα μπροστά στην ηλικιωμένη που πέφτει θύμα συγκεκριμένων παραβατικών ομάδων, να μην μπορούμε να κοιμηθούμε τα βράδια από τα γλέντια, να φοβόμαστε αν και πως θα γυρίσουν τα παιδιά μας με ασφάλεια στο σπίτι».

«Ντόμινο» αγοραπωλησιών στον Άγιο Ιωάννη

Πριν λίγες ημέρες, η πρόεδρος του συλλόγου Ντίνα Κολέτση έδειξε ένα ακόμα σπίτι στη συνοικία του Αγίου Ιωάννη που κατοικήθηκε από τσιγγάνους. Οδός Δυν. Αγγέλων, κάτω από τη Βυζαντίου. Κανείς, ασφαλώς, δε μπορεί να ισχυριστεί ότι κινδυνεύει από μια οικογένεια, που μπορεί πραγματικά να μη δημιουργήσει ποτέ κανένα πρόβλημα. Κινδυνεύει, όμως, όταν δίπλα σε αυτήν κατοικήσει μια άλλη και αργότερα μια άλλη και δίπλα από την τρίτη καταπατηθεί ένα οικόπεδο για να στηθεί μια παράγκα και δίπλα μια άλλη παράγκα κ.ο.κ. Πολλαπλασιάζονται με ταχύτητα φωτός και κάπως έτσι δημιουργούνται τα γκέτο.

Παρόλα αυτά, η διοίκηση των «32 ή 25 εκατομμυρίων ευρώ ταμείο» δε μπορεί να προβεί σε καμία αγορά, προκειμένου να περισώσει ένα κομμάτι που άντεξε, μέχρι στιγμής, από την επιδρομή. Αυτά τα σπίτια την αφήνουν αδιάφορη. Η «συμπόνια» για τη στέγαση των αστέγων εξαντλείται, δυστυχώς, σε ακίνητα που έχουν συγκεκριμένα τετραγωνικά, διαθέτουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις και – ω του θαύματος – είναι καλό να βρίσκονται και στον ίδιο χώρο.  Δηλαδή, τι κάνει «νιάου, νιάου στα κεραμίδια».

Το χειρότερο, πάντως, είναι ότι για τα «νιαουρίσματα στα κεραμίδια», δηλαδή για την “φωτογραφική” αγορά των ακινήτων, υπήρξε ένθερμη οπαδός και η πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Παραβατικότητας Χρυσούλα Κουράση, η οποία μάλλον κάνει «πως δεν καταλαβαίνει» στην περίπτωση της συνοικίας του Αγίου Ιωάννη.

Όσο για το Τοπικό Συμβούλιο Παραβατικότητας (μια και αναφερθήκαμε σε αυτό), αξίζει να σημειωθεί, ότι όχι μόνο δεν κατάφερε να εκπληρώσει το στόχο του (είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετά σημαίνοντα μέλη του παραιτήθηκαν) αλλά φρόντισε και να πετάξει στον Καιάδα της διοίκησης και συνδιοίκησης, οποιαδήποτε ελπίδα θεσμοθετημένης παρέμβασης είχαν οι πολίτες αυτού του τόπου.

Η εισήγηση που ήρθε στο δημοτικό συμβούλιο τέλος Δεκέμβριου 2016, για την αγορά ακινήτων για αστέγους.