Η διοικητική μεταρρύθμιση «Καλλικράτης» γεννά πλήθος ερωτημάτων για το μέλλον των ΟΤΑ και τη χρηματοδότησή τους. Στο προηγούμενο άρθρο μου παρέθεσα μια σειρά σκέψεων και προτάσεων να εξευρεθούν θεσμοθετημένα έσοδα για τους Δήμους με την προϋπόθεση την κατάργηση των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων.
Τους τελευταίους μήνες οι ΚΑΠ που δόθηκαν στους Δήμους και προορίζονταν για να καλύψουν λειτουργικές δαπάνες, εμφανίστηκαν αισθητά μειωμένοι με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτή η βιωσιμότητα των Δήμων. Ωστόσο, η μείωση αυτή των ΚΑΠ είναι η μια πλευρά του νομίσματος, η άλλη αφορά στην κατανομή των ΚΑΠ η οποία δημιουργεί ανισότητες μεταξύ των δήμων, προκαλώντας αντιδράσεις ιδίως απ΄όσους αισθάνονται αδικημένοι.
Παραδείγματος χάριν ο Δημότης των Αχαρνών δεν μπορεί να παίρνει, μέσω ΚΑΠ, τα ίδια χρήματα με τον Δημότη του Παλαιού Ψυχικού. Άλλες οι ανάγκες του πρώτου και άλλες του δευτέρου. Συνεπώς , για να μη δημιουργεί ανισότητες η κατανομή των ΚΑΠ πρέπει να θεσπιστούν κάποια ειδικά κριτήρια όπως είναι το επίπεδο των υποδομών που διαθέτει ο κάθε δήμος καθώς και ο πραγματικός πληθυσμός του και όχι αυτός της απογραφής.
Επίσης πρέπει να ληφθεί υπόψη η μεταφορά πληθυσμού στα όρια του δήμου, όπως επί παραδείγματι οι κάτοικοι του Ολυμπιακού Χωριού που προστέθηκαν στον πληθυσμό της πόλης των Αχαρνών χωρίς να ακολουθήσουν τα ανάλογα κονδύλια. Έτσι, για να μη παρατηρείται, αυτή, η ανισότητα στην κατανομή των κονδυλίων θα πρέπει όλοι οι Δήμοι της Ελλάδος να χωριστούν σε ζώνες (1η,2η,3η κ.λ.π) βάσει των παρακάτω κριτηρίων.
1. Ορεινός όγκος και οδικό δίκτυο
2. Υποδομές όπως αποχέτευση ομβρίων και ακαθάρτων, σχέδιο πόλης, δίκτυα ύδρευσης και ηλεκτροδότησης κλπ.
Άρα, ανάλογα με τη ζώνη που θα εντάσσεται ο κάθε δήμος θα υπάρχει ένας συντελεστής βαρύτητας ο οποίος θα εγγυάται και θα εξασφαλίζει ορθότερη κατανομή των Πόρων, χωρίς κατ’ ανάγκη αύξησή τους.
Ο Νίκος Κολετζάκης είναι αντιδήμαρχος Οικονομικών στις Αχαρνές
