Η εκδήλωση για το Δίστομο στο Πνευματικό Κέντρο Θρακομακεδόνων. Της Βαρβάρας Μπακάλη

Σύμφωνα με το Ορθογραφικό Ερμηνευτικό Λεξικό της Ελληνικής γλώσσας του Δ. Δημητράκου, η λέξη «δίστομο» σημαίνει και «δίκοπο» δηλαδή τέμνον όργανο που έχει δύο κόψεις. Εξ’ ου και το «δίκοπο μαχαίρι» η γνωστή έκφραση που χρησιμοποιούμε μεταφορικά όταν θέλουμε να εκφράσουμε τη διττή σημασία εννοιών ή συναισθημάτων που μας προκαλεί κάποιο γεγονός.

Της Βαρβάρας Μπακάλη

Κάτι τέτοιο ήταν για μένα η παρακολούθηση της εκδήλωσης για το Δίστομο που οργάνωσε η Λαογραφική Εταιρεία Θρακομακεδόνων ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ επ’ ευκαιρία της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940 το Σάββατο 27/10 στο Πνευματικό Κέντρο Θρακομακεδόνων. Μια εξαιρετική εκδήλωση που όμως μου άφησε στο τέλος μια χαρμολύπη. Και εξηγούμαι.
Απ’ τη μια ενθουσιάστηκα απ’ την άρτια οργάνωση της εξαιρετικής αυτής εκδήλωσης που έγινε για να τιμηθεί η μνήμη των 228 αδικοχαμένων αμάχων Διστομιτών. Ανατρίχιασα παρακολουθώντας φωτογραφικά και ηχητικά ντοκουμέντα από την ασύλληπτη θηριωδία των Γερμανών Ναζί που αναίτια κατακρεούργησαν κυριολεκτικά άνδρες, γυναίκες, παιδιά , γέροντες και βρέφη στην αγκαλιά αλλά και στην κοιλιά των μανάδων τους. Απήλαυσα την εμπεριστατωμένη ανάλυση από τους εκλεκτούς ομιλητές κ.κ. Θ. Φροντιστή, Δ. Καραμβάλη και Δ. Φαφούτη του εξαίσιου ποιητικού έργου του Βασίλη Τσακίρογλου «ΔΙΣΤΟΜΟ ΚΑΝΤΑΤΑ» εμπνευσμένου από τη σφαγή των κατοίκων της μαρτυρικής πόλης καθώς επίσης και τις αισθαντικές απαγγελίες των κυριών που απέδωσαν τα ποιήματα.

Ευφράνθηκαν τ’ αυτιά κι η ψυχή μου απ’ την έξοχη απόδοση των τραγουδιών του Μ. Θεοδωράκη από την ορχήστρα και χορωδία «Μουσικό Σεργιάνι» του Εξωραϊστικού Πολιτιστικού Συλλόγου Αγίου Μηνά του Δήμου Κερατσινίου και τη θαυμάσια φωνή της ιδρύτριας και διευθύντριάς της κυρίας Ολγας Καμηλάρη. Μιας εκπαιδευτικού που τιμά το λειτούργημά της με την πλουσιότατη δράση της σ’ ένα δήμο όπως το Κερατσίνι που επλήγη βάναυσα από τις νεοναζιστικές ορδές ( δολοφονία Παύλου Φύσσα) και της οποίας το βροντερό αντιφασιστικό μήνυμα ήχησε σαν εγερτήρια καμπάνα στην κατάμεστη αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Θρακομακεδόνων. Αισθάνθηκα πραγματική αγαλλίαση ακούγοντας την εμπνευσμένη ομιλία του Προέδρου της Ενωσης Ρουμελιωτών Ν. Ιωνίας φιλολόγου κυρίου Θανάση Ραφτόπουλου. Τέτοιοι μπροστάρηδες εκπαιδευτικοί αποτελούν φάρο αισιοδοξίας για το μέλλον της δεινά χειμαζόμενης σήμερα παιδείας μας.

Μα πάνω απ’ όλα συγκλονίστηκα και συγκινήθηκα βαθύτατα από την παρουσία της υπερήλικης κυρίας Ευσταθίας Κρέμου, μιας από τους τελευταίους επιζώντες της σφαγής του Διστόμου που είδε να εξοντώνεται όλη της η οικογένεια, η οποία με έκδηλη ταραχή και διακοπτόμενη από λυγμούς που τράνταζαν το πονεμένο στήθος της προσπάθησε να μας αφηγηθεί κάποια από τα φοβερά της βιώματα. Και μόνο η παρουσία αυτής της βασανισμένης γυναίκας, της «ορφανής Διστομίτισας », όπως την αποκαλούσαν οι Μενιδιάτες συγγενείς της, αυτής της ζώσας έκφανσης της ιστορικής μνήμης, αρκούσε για να δικαιώσει την παρακολούθηση της εκδήλωσης αν μη τι άλλο ως έκφραση σεβασμού προς το πρόσωπό της.

Κι απ’ την άλλη; Απ’ την άλλη απογοητεύτηκα, πικράθηκα και εξοργίστηκα. ΚΑΝΕΙΣ από τους Δημοτικούς άρχοντες συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης ( με εξαίρεση την κυρία Δουρίδα που εμφανίστηκε προς το τέλος της εκδήλωσης) όχι μόνο δεν παρέστη αλλά δεν μπήκε καν στον κόπο να στείλει έστω κάποιο μήνυμα! Πόσο μάλλον που απ’ όσον γνωρίζω δεν υπήρχε καμιά άλλη εκδήλωση για την 28η Οκτωβρίου ούτε στους Θρακομακεδόνες ούτε στις Αχαρνές.
Αλλά ούτε και κανείς από τους πολυπληθείς υποψήφιους για τη Δημαρχία στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές πολλοί εκ των οποίων κατοικούν στους Θρακομακεδόνες παρέστη. Φαίνεται κράτησαν τις … δυνάμεις τους για την παρέλαση και τις προσεχείς συνεστιάσεις όπου και θα έχουν την ευκαιρία να μοιράσουν αφειδώς χαμόγελα , χειραψίες και καρτούλες. Φωτεινή εξαίρεση η παρουσία του τέως αντιδημάρχου πολιτισμού του Δήμου Αχαρνών επί Δημαρχίας Σ. Ντούρου του καθηγητή κ. Γιάννη Κατσανδρή που πάντα τιμούσε το αξίωμά του, ενδεικτική του ήθους και της συνέπειας που τον διακρίνουν.
ΚΑΝΕΙΣ από τους εκπαιδευτικούς και τους διευθυντές των τοπικών σχολείων, μερικοί εκ των οποίων κατά τα λοιπά εμφανίζονται ιδιαίτερα πολυπράγμονες και δραστήριοι.
ΚΑΝΕΙΣ εκπρόσωπος της Μητρόπολης ούτε καν δια μηνύματος.
ΚΑΝΕΙΣ από τους κατά δήλωσή τους «αντιστασιακούς» που βέβαια δεν παραλείπουν να παρελάσουν καμαρωτοί στις εθνικές επετείους.
ΚΑΝΕΙΣ εκπρόσωπος τοπικών φορέων σε μια ακόμη επίδειξη αδιαφορίας, μισαλλοδοξίας, ανούσιας αντιπαλότητας και κομματικού φανατισμού. Κάποια απ’ αυτές τις κατακριτέες και ανεδαφικές νοοτροπίες άλλωστε, απέτρεψε δυστυχώς την παρουσία συμπολίτισσάς μας επιζησάσης του Ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων στην περσινή αντίστοιχη εκδήλωση του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ για την επίσης μαρτυρική αυτή πόλη όπου είχε κληθεί προκειμένου να τιμηθεί.
ΚΑΝΕΙΣ από αυτούς που διατυμπανίζουν προς πάσαν κατεύθυνση την «αντιφασιστική τους» ιδεολογία. Φαίνεται την εξήντλησαν εξαπολύοντας ύβρεις συλλήβδην περί « πουλημένων», «γερμανοτσολιάδων», «δοσιλόγων» και λοιπά βορβορώδη κοσμητικά επίθετα ακόμη και εναντίον προσώπων που αντιστάθηκαν στο Γερμανό κατακτητή μόνο και μόνο επειδή κομματικά ανήκαν στους … «άλλους»!
ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ!
Συγχωρέστε μου το φορτισμένο ύφος , αλλά με πνίγει η πικρία και η αγανάκτηση για τη συγκεκριμένη συμπεριφορά κάποιων συμπατριωτών μου. «Τούτη την πατρίδα την έχουμε όλοι μαζί» γράφει ο Μακρυγιάννης κι είναι κρίμα έτσι μικρή κι αδύναμη που είναι αυτές τις μέρες αντί να τη δυναμώνουμε με την ομοψυχία μας να την πληγώνουμε με τα πάθη και τις αστοχίες μας. Ας μην ξεχνάμε πως η διατήρηση της ιστορικής μας μνήμης είναι καθοριστικό στοιχείο για την επιβίωσή μας ως έθνους. Γιατί όπως έχει πει ένας σοφός: «Ο ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΞΕΧΝΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ».
Βαρβάρα Ταβλαρίδου Μπακάλη
Υ.Σ. Ευτυχώς που το ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΗΜΑ ΑΧΑΡΝΩΝ του πανταχού παρόντος ( σε αντίθεση με κάποια άλλα τοπικά μέσα που καλύπτουν επιλεκτικά τις εκδηλώσεις) κ. Κώστα Ζίγκηρη κατέγραψε όλη την εκδήλωση και θα την αναρτήσει στην οικεία ηλεκτρονική σελίδα. Ευκαιρία να τη δουν και να διαπιστώσουν τι έχασαν….