Πλασματικός “εμφύλιος” ΣΥΡΙΖΑ για τα σκουπίδια. Ο ρόλος Δούρου – Μπιζά και οι (αγνών προθέσεων) συλλογικότητες

“Η νύχτα βγάζει το Μπιζά και η αυγή τη Δούρου”  θα μπορούσε (κατά παράφραση της λαικής έκφρασης) να είναι ο τίτλος του σήριαλ που παρακολουθούμε εδώ και καιρό από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Θιασώτες, προφανώς, της ταινίας «Κράμερ εναντίον Κράμερ» αλλά με αμφισβητήσιμη «αντιδικία», προσπαθούν – με φόντο τη χωματερή – να πείσουν τους ταλαίπωρους κατοίκους του δήμου Φυλής ότι τόσο οι μεν όσο και οι δε νοιάζονται για τα συμφέροντά του.

Με κόπο – είναι αλήθεια – καταφέραμε να «καταπιούμε» το έργο ΣΥΡΙΖΑ εναντίον ΣΥΡΙΖΑ σε μια, ενδιαφέρουσα, ενδο-παραταξιακή «διαμάχη» που εκτυλίσσεται το τελευταίο διάστημα, με αιχμή του δόρατος τη διαχείριση απορριμμάτων.

Η εμφάνιση του Θωμά Μπιζά – γνώστη του «παιχνιδιού» των σκουπιδιών – στην κεφαλή της «αμφισβήτησης» της τακτικής που ακολουθεί η Ρένα Δούρου ξένισε ακόμα και τον πιο αδαή: στενό συγγενικό του πρόσωπο είναι αντιπρόεδρος του ΕΔΣΝΑ, δεξί χέρι της περιφερειάρχη και, ουσιαστικά, η διοίκηση του Συνδέσμου, καθώς είναι γνωστό πως η πρόεδρος δε συμμετέχει στις περισσότερες συνεδριάσεις.

Το να μη γνωρίζει η δεξιά, τι ποιεί η αριστερά είναι σύνηθες αλλά το να διαφωνεί η αριστερή πλευρά του καναπέ με τη δεξιά σε ένα κοινό σπίτι, είναι μάλλον οξύμωρο.

Σιωπήσαμε, ωστόσο, θεωρώντας ότι αυτά μπορεί να συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες. Άλλωστε, «κοντός ψαλμός, αλληλούια» που λέει και η γνωστή παροιμία.

Την ίδια ταινία (Κράμερ εναντίον Κράμερ) παρακολουθήσαμε και, χθες Τετάρτη, στην πλατεία Ηρώων στα Άνω Λιόσια, όπου φορείς και συλλογικότητες συγκεντρώθηκαν για να ζητήσουν την οριστική απομάκρυνση της περιοχής.

Και όπου – εκτός από τον κο Μπιζά που είναι εκ των πρωτοστατών του κινήματος – στις πρώτες θέσεις καθόταν και ο πρώην δήμαρχος Κερατέας (νυν μέλος της ΕΕ του ΕΔΣΝΑ) Σταύρος Ιατρού, εκ των οπαδών του «για πάντα σκουπίδια στη Φυλή». Και ας βρισκόταν σε μια συγκέντρωση εναντίον αυτής της προοπτικής.

Αποκορύφωμα, ωστόσο, του «κουτόχορτου» με το οποίο μας ταΐζουν, υπήρξε η σημερινή ανακοίνωση της Περιφερειάρχη Αττικής, όπου μεταξύ άλλων «ομορφοστόλιστων» για τον Περιφερειακό Σχεδιασμό (που είναι ίδιος με τον προηγούμενο αφού τίποτε από τα «ανθηρά» που μας μπούκωναν όλο το προηγούμενο διάστημα δεν έχει γίνει), χαιρετίζει τη συγκέντρωση των συλλογικοτήτων, τονίζοντας ότι τέτοιες εκδηλώσεις ενεργοποιούν και διασφαλίζουν τις μεγάλες αλλαγές αυτού του σχεδιασμού!

Με απλά λόγια: «πόσα θέλουν για να μας τρελάνουν;»

Ξεκαθαρίζουμε ότι από αυτό το αδιαφανές «συνονθύλευμα» προσώπων και κινήτρων, ξεχωρίζουμε τους φορείς και τους συλλόγους του δήμου Φυλής, τα μέλη των οποίων θεωρούν πράγματι ότι ο αγώνας γίνεται για την απομάκρυνση της χωματερής. Και το κάνουν με αγνά αντανακλαστικά.

Δεν είμαστε σίγουροι για τις κεφαλές αυτού του κινήματος που ξεφύτρωσε, κατά βάση από γειτονικούς δήμους, με στόχο το θυμικό των πολιτών στα Άνω Λιόσια, το Ζεφύρι και τη Φυλή.

Δεν είμαστε σίγουροι για τα κίνητρά τους, καθώς δεν είναι τίποτε άλλο από συγκοινωνούντα δοχεία που προσπαθούν να βρουν διέξοδο στις διαφορετικές αλλά συνυφασμένες επιδιώξεις τους.

Δεν είμαστε σίγουροι για το τι επιδιώκει στο (πολύ) βάθος ο συμπαθέστατος, κατά τα άλλα, Θωμάς Μπιζάς. Πολιτικό ρόλο στο δήμο Φυλής; «Καπέλωμα» της τοπικής παράταξης με απώτερο σκοπό την κάθοδο στις δημοτικές εκλογές; Αλλαγή πολιτικής ατζέντας με μονοθεματικό πρόσημο; Οι φήμες, πάντως, περί φιλοδοξίας του να βρει θέση στα τοπικά πράγματα της Φυλής, οργιάζουν.

Ότι και αν επιδιώκουν, πάντως, οι κεφαλές, το σίγουρο είναι ότι δε θα το βρουν ανάμεσα στους τόνους σκουπιδιών που καθημερινά εξακολουθεί να συσσωρεύει η κα Δούρου στο ΧΥΤΑ Φυλής.

Ούτε στον «παράδεισο» της HIRIYA και του Χρήστου Παππού με τα, εσαεί, εργοστάσια διαχείρισης απορριμμάτων στην περιοχή, στον οποίο – ελαφρά τη καρδία και ξέροντας ότι δεν πρόκειται ποτέ να πραγματοποιηθεί – η περιφερειάρχης έδωσε πράσινο (και επικοινωνιακό) φως, προκειμένου να έχει το κεφάλι της ήσυχο. Πιστεύοντας, ίσως, ότι κάπως έτσι με ειρήνη και φούμαρα θα πορευθεί στις επόμενες (κεντρικές ή περιφερειακές) εκλογές.

Διότι, στην πραγματικότητα, η κα Δούρου δεν έχει κάνει τίποτε περισσότερο από ότι έκανε ο προκάτοχός της Γιάννης Σγουρός, μόνο που εκείνος είχε το πολιτικό ανάστημα να μην κοροϊδεύει  περιοχή, πολίτες και αλλήλους…